Çocukluğumda annem şeker pancarı haşlayıp bize yedirmişti. Yıllarca o tadı ve kokuyu hep aradım. Çocukken yenen veya yaşananlar unutulmazya bende bu pancar denen nesneyi bir türlü unutamadım . Her pazara gittiğimde aradım bulamadım. Geçen yıl Lüleburgaza gittiğimde tarlada pancar sökenleri gördüm, hemen pazara gidip baktım, pazarada getirmemişlerdi . Damat beye söyledim, oda yenirmi deyip, o taraflı olmadı. Bana gelirken pancar pekmezi getirmişlerdi. Hiç benim istediğimin yerini tutarmıydı. Bugün sağlık ocağına gitip, çıkışta pazara uğradım. Tam alışverişimi yaptım dönüyordum ki pancarları gördüm. Adamcağızın birisi satıyor, sordum pancardamı satıyorsun diye (istedilerde getirdim abla) dedi. Demekki benim gibi arayan varmış dedim hemen aldım. Aslında pisboğaz değilim ama nedense bana takıntı oldu. Eve gelince hemen yıkayıp haşladım ve dilimledim. Tadına baktığım zaman beni taaa çocukluğuma götürdü. Rahmetli annemi hatırladım. Onu rahmetle anıp ,hazırladığım pancarı bloğuma koydum.pancar hevesimde gerçekleşti. bulursanız tadına bakmanızı öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder