14 Şubat 2010 Pazar

yYARAMAZ BENEKLİ



KÜÇÜK YAVRUYU VERDİM

Daha altı aylıktı fakat o kadar yaramaz,hareketli idi ki başa çkamaz oldum.masa ve konsol üzerinde bulunan ne varsa gücü yettiğini aşağıya atıyor,resim,dergi,kitap gibi kağıttan oluşmuş gereçleride yırtıp atıyordu.Kırmadığı bardak biblo kalmadı dersem yalan olmaz.
Banada oldukça düşkündü.Annesi öldükten sonra devamlı benimle olduğundan yanımdan ayrılmaz,dinlenmek için oturduğum zamnlar gelir kucağıma yatar,sabah olunca miyavlıyarak beni uyandırır kapının önüne boylu boyunca yatar bulurdum kendisini.Bugn üçüncü gün gideli fakat çok özledim.
Verdiğim kimseninde benim kadar iyi bakacağına emin olduğum için biraz teselli oluyorum.
Gittiği gece sabaha kadar ağladığını söylediler.geri getirmek geldi içimden ama ayıp olur diye
hiç girişimde buunmadım.
Bir daha hayvan almamaya karar verdim.Benim içimi çok acıtıyor.