22 Ekim 2009 Perşembe

24 SAATİR YASTAYIM

Sevgili kedim pamuk;Onu o kadar seviyordum ki sanki benim bir parçam gibiydi.Çok akıllı ve hareketli bir kedi idi.Resmen benim anlattıklarımı dinler sorduklarımada anladığını belli edrcesine kendine göre cevap verir,komşular bile hayret ederlerdi.Sık sık bahçeye çıkmak ister bende hayır derdim.Çok zaman hayırlarımı dinler kapıdan geri çekilir di.Yavrusu biraz büyüyünce bahçede oynasınlar diye bırakmaya başladım.Bebeğine son derece düşkün,çok da kıskanç bir kedi idi.Benide kıskanır gellen arkadaşlarımla rahat sohpet ettirmezdi.Üç yaşına gelmesine rağmen hala oyun oynar,kapı üzerlerine çıkıp yatar birde seslenirdi ki kendisine bakayım.Sokağa pek çıkmadığı için ağaç tepesine çıkar fakat inemezdi.Bir defasında itfaiye çağırdım ,son ongün önce çıktığındada ben ağaca çıkıp almıştım.
Bu arada bebeğide üç buçuk aylık oldu.Dün tekrar bahçeye çıkmak istediler.Kendilerini bıraktım, kendisine de kızım uzaklara gitme çabuk gelin hadi bakalım derken de komşu ile gülüştük
Ondakika sonra seslendiler kapıyı açtım içeri girdiler.Tavuk ciğerini çok seviyorlardı hazırlayıp mama tabaklarına koydum .Hergün yemeklerini yedikten sonra uykuya yatarlardı.Nedense yatmadılar.Yine kapıya gitti haydi hava soğuyunca zaten sizi bırakmam bugünde çıkıp oynayın diye kapıyı açtım.Yavrusu ile beraber çıktılar bende yukarıya çıktım.
yarım saat sonra ses duyunca inip kapıyıaçtım.Yavru hızla içeriye girip doğru yukarıya çıktı.
pamuğa seslendim pamuk gel kızım dedim ses yok.Eh geziyordur deyip bende yukarıya çıktım.
yavrunun adı benekli.Benkli diye seslendim aradım yok ,banyoya girdiğim zaman çamaşır torbasına girip sinmiş kendisini alıp sevmek istedim fakat direndi bende bıraktım.
Ondan bir saat kadar sonra komşu seslendi balkona çıktım bana bu senin pamuk mu dedi .
Bulunduğum yarden birşey göremiyordum sordum ne yapıyor oraya mı yatmış? gelde bir bak deyince birşeyler olduğunu anladım.Fırlayıp sokağa çıktım birde baktım ki kaskatı yatıyor.
Gözleri yuvalarından fırlamış bahçe duvarı da hep kan içinde kalmıştı.
Aman allahım bu bir vahşetti.Çünkü tam bahçe duvarının hizasında taıyordu.
Dar bir sokak olmasına rağmen oradan bazı kimseler oto yolda gider gibi araba kullanıyorlardı.
Demekki birisi vurdu gitti.Zavallı hayvan tamamen başından darbe almıştı.Hayvancağıza kaçma fırsatı bile tanınmamış.Ben koptum tabi .Ben gitmeden komşularda oraya gelmişler lanet okuyorlardı.Hepside pamuğu seviyorlardı çok üzüldüler,sessizce ağladılar.
Benim böğürür gibi sesim çıtı kendimi kaybetmiştim.Eve dönüp büyük bir poşet aldım kediciğimi poşete sarıp çöp konteynerine götürürken motosikletle birisi ana yoldan geçiyordu zaten söylenerek gittiğim için bütün hıncımı o tanımadığım adamdan aldım.Adam gibi kullanın adam bir vesaite binince kendinizi kaybetmeyin.Adam gitti ben dönüşte araba geçiyormu diye dönüp baktığm zaman adam ikiyüz metre ilerde durmuş benden tarafa bakıyordu.Ben bozuntuya vermedim eve gittim.Ama o kadar üzgündüm ki hıçkıra hıçkıra saatlerce ağladım.
Gittim yavruyu kucağıma aldım hayvan titriyordu hayret ettim neden titriyor diye meğerse annesi gözünün önünde öldürülmüş.Bunu bana başkası söylese idi inanmazdım.
Meğer yavrucak korkudan çamaşır torbasına girmiş.
Bunları neden yazdım; Hiç bir kimse arabasına bindiği zaman karayollarını babasının çiftlik yolu gibi görmemeli.Aniden bir çocukda o kapılardan birinden çıkabilirdi ve bir yaşlıda.Aniden
karşılaştığı bir arabanın önünden kaçma fırsatı olmayabilir.
Ölene kadar vicdanı olan rahatsız olur tabi vurup kaçanlarda vicdan olmayacağıda kesin.
Aşağı yukarı hergün bir kedi veya yavrusunu ezip gidiyorlarmış komşular benim kedi öldü de söylediler.daha önce duysaydım asla bırakmazdım.
Hayvanda olsa oda can taşıyor,onunda yaşama hakkı var.kaldı ki yavrularıda oluyor.
Bir gün oldu yavrusu anneyi arıyor,mama yemiyor. O kadar mahsunlaştıki onun annesini arayışını gördükçe ben kahroluyorum ,keşke bıarkmasaydım diye hayıflanıyorum.Gözlerimden ister istemez yaşlar boşalıyor.
Bu gibi duyarsız,bencil kişilere aynı akibeti temenni etmedim desem yalan olur.