17 Ocak 2008 Perşembe

Torunum Ögeday, benim ilk torunum. Yani ailenin ilk gözağrısı. Şu anda liseli bir genç. Hafta sonunda babası ile bana gelmişlerdi. Bende kendilerine mangal yapayım dedim. Bana yardımcı olmak isteyince mangalı yakmasını söyledim. İlk defa mangal yakacakmış meğer, anlayıp kendisine yardımcı oldum. Tatlım mangalı kısa sürede yaktı bana hazırladı. Muzır babası habersizce resmini çekmiş. Şu an mangal boş fakat ilk heves olunca hemen biberler kondu mangala. Tabiiki arkadan şişler yetişti. Bana bilgisayar hocalığıda yaptı. Güzel bir hafta sonunu üçümüz birlikte geçirdik.Yaşlı kimselerin Allahtan daha ne istediği olabilirki, aranmak, ziyaret edilmek onlar için büyük saadet. Akşam evlerine döndükleri zaman içimi hüzün kapladı, bu tatlı bir hüzündü. Sonunda evlerine dönecekleri malum, fakat hiç gitmesinler istiyor insan. Neyse gelip aramalarıda herşeye değer. İnsan hayata iki kişi başlıyor, sonunda yalnız kalıyor işte. Kapı gözleniyor ondan sonra .Hayat bu, takdirilahi.

Hiç yorum yok: