burada yirmi günlük olan bebeğinden hiç ayrılmayan pamuk hanım,iki gün yemek yemeden ,hiç sepetinden çıkmadan yattı bebeğiyle.ben bu manzaraları gözlemlediğim zaman ,insan veya hayvan olsun annelik duygularının aynı olduğuna da bire bir şahit oldum.Onu temizlemesi,kucaklayıp yatması beni çok etkiledi.Üç haftalık olduğu zaman bebek sepetinden çıkıp dolapla duvarın arasına girmiş.Annenin bir çırpınışı ve benden yardım istercesine ,bir bana gelip miyavlaması birde yavruya koşturması beni çok duygulandırdı.bu çırpınışlardan sonra bebek kendi kendisine girdiği yerden çıkınca annesinin rahatlamasını da gözlemledim ve onun o çırpınışlarını gördüğüm zaman nasıl duygulandığımı anlatamam.hayvan da olsa bir anne idi ve yavrusu için çok endişelenmişti.